De 16-jarige Puck doet via school mee aan een essaywedstrijd. Met haar artikel wint ze een beurs om filosofie te studeren aan een kersverse universiteit: Universiteit Rousseau in Spanje. Te midden van studenten van diverse pluimage maakt Puck kennis met uiteenlopende ideeën waarop je samenlevingen kunt baseren. Bijvoorbeeld op die van Plato, die vindt dat filosofen een staat moeten leiden, of die van (rector) Habermas, die stelt dat een steeds wisselende groep van debatterende burgers de beste leiding biedt.
Als de rector Puck vraagt een studentenblad te starten, ervaart ze aan den lijve hoe die verschillende ideeën in de praktijk kunnen uitpakken. Die ervaring is zo ernstig, dat ze de universiteit ontvlucht en in het straatleven belandt. Ondertussen knabbelen Nietzsche – weersta weerstand als je waarlijk vrij wilt zijn – en Camus – verzet geeft zin aan je leven – aan haar geweten. Wegblijven of teruggaan en de boel veranderen? De wereld van de zijlijn becommentariëren of toch het risicovolle strijdtoneel betreden?
Lupus stemt tot nadenken. Hoewel de vaak uitvergrote karakters en al te georkestreerde plotwendingen soms eenvoudig aan doen, schuilt de kracht in de toegankelijkheid van denkbeelden. Het zijn jongeren die de leer van grote denkers uitleggen, wat ook nog eens leuke discussies oplevert.
Lupus is een vermakelijk verhaal over de ontwikkeling van een jonge meid in haar stappen naar zelfstandigheid. Extra leuk is het dat het boek door een docent is geschreven. Joan de Ruijter doceert filosofie aan het 4e Gymnasium in Amsterdam. Tijd om haar eens aan onze Pucks voor te stellen.
Lekker lang lezen 